Herkesin yaşadığı zorluklar, acılar muhakkak vardır. Biri ailesinden birini kaybeder, birini sevgilisi terk etmiştir, birisi çok yalnız hisseder kendini, biri ise sürekli şiddet görür. Ama hepsinden önemlisi en acı veren ailenden yediğin darbelerdir. En çok sarsar seni. Bir daha ayağa kalkamayacağını hissedersin. Dersin ki; işte bu son noktaydı, artık onlarla ilişkimi keseceğim, bitti. Olmaz ama yine. Yine gidemezsin. Özellikle kendini geçindirebileceğin bir işin yoksa onlardan koptuğunda, yiyecek, içecek, barınma, giysi ve daha birçok ihtiyaçtan mahrum kalacağını biliyorsan, olmaz. Gidemezsin hiçbir yere, yine onlara bağımlı olmak zorundasındır.
Aile kavramı, her insan evladı için önemli bir kavramdır. Bir tanesi bile es geçmez bu kavramı, hepsinin ihtiyacı vardır aileye. Yetim ya da öksüz büyüyen bir çocuk tek başına üstlenmelidir hayata dair tüm sorumluluklarını. Yemeğini kendisi yapmalı, yemek için malzemeyi kendisi bulmalı, çalışmalı, yaşayacak bir yer bulmalı… Ama bu sorumlulukların hepsi ailenin görevidir. Bunları bir ailenin yapması gerekir. Bir çocuk bunların hepsini omuzlanmamalıdır. Ama hayat şartları bunu gerektirir. Bu çocuğun yaşam biçimini değiştiremez kimse. Zamanla çocuk anlar yalnız olduğunu. Düştüğünde bir annenin yanına şefkatle koşup canını yanıp yanmadığını sormayacağını, anlar üzülüp ağladığında neden ağlıyorsun deyip birinin saçını okşamayacağını… Ona kimsenin gelip durduk yeri sarılarak sevgi sözcükleri söylemeyeceğini bilir o çocuk ve içine kapanır işte o zaman.
Muhakkak hayatında birileriyle tanışacaktır. Belki tabularını yenebilirse arkadaşı bile olabilir. Ama onlara bile belli etmez duygularını, kimseye anlatmaz yaşadığı zorlukları, o kadar çok saklar ki duygularını mutlu olduğunu bile anlamayabilirsiniz. Gülümsemez, ağlamaz, bağırmaz, kızmaz. Hep saklar. Bu uzmanlar açısından çok sağlıksız bir durumdur çünkü her duygu içine atıldığı ve yaşanması gereken zamanda yaşanmaması durumunda, ileri de en ufak üzücü ya da gergin olayda büyük bir patlama baş gösterebilir ya da içinde birikmesi durumunda organlar sıkıntıdan dolayı rahatsızlanabilir ve çeşitli hastalıklarla baş başa kalınabilir. Aile kavramı işte bu sebeplerden dolayı önemlidir. Ama ailesiz kalmaktan daha kötüsü ailenin varken yok olmasıdır. İşte bu ailesizlikten bin kat daha kötü bir durum olur.
